Stefan Ernst, een van de artistiek leiders van Project Sally, doet een boekje open over het werken met jong publiek. “Al dansend kwam ik voor het eerst in contact met jong publiek en dat was geweldig. Kleine kinderen zijn nog niet bekend met de codes van het theater, in tegenstelling tot volwassenen. Die geven na afloop een applaus, hoop je, en verder is de beleving heel privé. Terwijl kinderen impulsief zijn, direct reageren tijdens de voorstelling. Dan heb je een zaal die lacht, die beweegt. Dat daagt mij uit als maker, danser. De uitdaging is om zo’n zaal mee te krijgen, die energie vast te houden. “De spanningsboog moet precies lang genoeg zijn. Want als ze er niks meer aan vinden, zijn ze daarin ook heel eerlijk, dan ben je ze kwijt.” Uit de Limbuger/Limburgs Dagblad.
